-
1 odrzucić
глаг.• выбрасывать• отбрасывать• отбросить• отвергать• отвергнуть• отказать• отказывать• отказываться• откидывать• откинуть• отклонить• отклонять• отшвырнуть• отшить* * *odrzuc|ić\odrzucićę, \odrzucićonycoe. 1. отбросить, откинуть;\odrzucić piłkę отбросить мяч; \odrzucić połę palta откинуть полу пальто;
2. отклонить, отвергнуть, отвести;\odrzucić podanie отклонить заявление; \odrzucić kandydaturę отклонить (отвести) кандидатуру; \odrzucić propozycję отвергнуть предложение;
3. мед. отторгнуть* * *odrzucę, odrzucony сов.1) отбро́сить, отки́нутьodrzucić piłkę — отбро́сить мяч
odrzucić połę palta — отки́нуть по́лу пальто́
2) отклони́ть, отве́ргнуть, отвести́odrzucić podanie — отклони́ть заявле́ние
odrzucić kandydaturę — отклони́ть (отвести́) кандидату́ру
odrzucić propozycję — отве́ргнуть предложе́ние
3) мед. отто́ргнуть -
2 odtrącić
глаг.• оттолкнуть• сбросить* * *odtrąc|ić\odtrącićę, \odtrącićony сов. 1. оттолкнуть;2. перен. отвергнуть, отбросить;\odtrącić propozycję отвергнуть предложение; \odtrącić przyjaźń отвергнуть дружбу;
3. отчислить, вычесть;\odtrącić z poborów вычесть из зарплаты;
4. отбить, отколоть+1. odepchnąć 2. odrzucić 3. potrącić 4. odtłuc
* * *odtrącę, odtrącony сов.1) оттолкну́ть2) перен. отве́ргнуть, отбро́ситьodtrącić propozycję — отве́ргнуть предложе́ние
odtrącić przyjaźń — отве́ргнуть дру́жбу
3) отчи́слить, вы́честьodtrącić z poborów — вы́честь из зарпла́ты
4) отби́ть, отколо́тьSyn:
См. также в других словарях:
odrzucić — dk VIa, odrzucićcę, odrzucićcisz, odrzucićrzuć, odrzucićcił, odrzucićcony odrzucać ndk I, odrzucićam, odrzucićasz, odrzucićają, odrzucićaj, odrzucićał, odrzucićany 1. «rzucając oddalić coś od siebie, odepchnąć kogoś lub coś, odłożyć coś na bok… … Słownik języka polskiego
propozycja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. propozycjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zgłoszenie projektu, przedstawienie komuś pomysłu, wniosku; też: to, co jest proponowane; wniosek, pomysł, projekt : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odrzucać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odrzucaćam, odrzucaća, odrzucaćają, odrzucaćany, {{/stl 8}}– odrzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odrzucaćcę, odrzucaćci, odrzucaćrzuć, odrzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
propozycja — ż I, DCMs. propozycjacji; lm D. propozycjacji (propozycjacyj) «to, co się komuś proponuje, projekt, wniosek; wystąpienie z projektem» Korzystna, interesująca propozycja. Propozycja kupna, sprzedaży. Propozycja wyjazdu. Zrobić, uczynić komuś jakąś … Słownik języka polskiego
determinacja — ż I, DCMs. determinacjacji, blm 1. «niezłomne postanowienie, stanowczość, zdecydowanie» Determinacja w postępowaniu. Odrzucić z determinacją propozycję. 2. «bierne poddanie się wypadkom; rezygnacja» Z determinacją znosić upokorzenia. 3. filoz.… … Słownik języka polskiego
poodrzucać — dk I, poodrzucaćam, poodrzucaćasz, poodrzucaćają, poodrzucaćaj, poodrzucaćał, poodrzucaćany 1. «odrzucić, cisnąć od siebie wiele czegoś kolejno, jedno po drugim» Poodrzucać kamienie z drogi. 2. «kolejno wyrzucić, usunąć wiele czegoś» Poodrzucać… … Słownik języka polskiego
przyjąć — dk Xc, przyjąćjmę, przyjąćjmiesz, przyjąćjmij (przyjm), przyjąćjął, przyjąćjęła, przyjąćjęli, przyjąćjęty, przyjąćjąwszy przyjmować ndk IV, przyjąćmuję, przyjąćmujesz, przyjąćmuj, przyjąćował, przyjąćowany 1. «stać się odbiorcą czegoś, wziąć to,… … Słownik języka polskiego
zmajoryzować — dk IV, zmajoryzowaćzuję, zmajoryzowaćzujesz, zmajoryzowaćzuj, zmajoryzowaćował, zmajoryzowaćowany książk. «odrzucić większością głosów propozycję mniejszości, przegłosować; wyzyskać przewagę liczebną» Posłowie prawicy zmajoryzowali obrady sejmu.… … Słownik języka polskiego
